Ο Ιβαντσούκ πρωταγωνιστεί 20 χρόνια στα σκακιστικά δρώμενα.Ο εκκεντρικός και συνάμα ιδιοφυής σκακιστής με την απόδοση του στην σκακιστική ολυμπιάδα, που τελείωσε πριν λίγες μέρες , ήταν από τους βασικούς συντελεστές για την κατάκτηση της πρώτης θέσης από την εθνική Ουκρανίας.
Ο γκραντμάστερ Κάβαλεκ αναλύει μια από τις παρτίδες του Ιβαντσούκ στην οποία αντιμετωπίζει τον Πήτερ Λέκο.
Tse – 15:45
Ιούλ 15
Με τις κωμικοτραγικές καταστάσεις του 37ου πρωταθλήματος Α΄ εθνικής κατηγορίας ξεχάσαμε πως ένας από τους κορυφαίους σκακιστές της τελευταίας εικοσαετίας έπαιξε στο πρωτάθλημα μας! Ο λόγος φυσικά για τον συμπαθή Βασίλι Ιβαντσούκ που μάλλον θα δυσκολεύτηκε αρκετά να προσαρμοστεί στις ιδιαίτερες συνθήκες του πρωταθλήματος μας. Η απόδοσή του δεν ήταν η αναμενόμενη, αλλά η παρτίδα του με τον Χοούελ ήταν ενδεικτική της μεγάλης του κλάσης.
ΙΒΑΝΤΣΟΥΚ – ΧΟΟΥΕΛ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ 2009
1.Ιζ3 Ιζ6 2.γ4 η6 3.Ιγ3 δ5 4.γδ5 Ιδ5 5.Βα4 Αδ7 6.Βγ2 Ιβ6 7.δ4 Αη7 8.ε4 Αη4 9.Ιε5 Αε5 10.δε5 Ιγ6 11.Αβ5 Αδ7 12.Αγ6 Αγ6 13.Αε3 Βδ7 14.Πδ1 Βε6 15.Ο-Ο Πδ8 16.Αδ4 Πη8 17.β3 η5 18.Πδ2 Πγ8 19.Πζδ1 Ρζ8 20.Ιε2 Βγ6 21.Ιη3 ε6
22.Ιζ5 εζ5 23.εζ5 Βθ5 24.ζ6 Πγ6 25.Αγ5 Ρε8 26.Βζ5 Πα8 27.Αε7 Βδ1 28.Πδ1 Ιδ5 29.ε6 Ιζ4 30.εζ7 Ρζ7 31.ζ3 Πε8 32.θ4 θ6 33.Ρζ2 θ5 34.Πε1 1-0
Δημοσιεύθηκε απο Tse στις 22: 32
Το σκάκι παίζεται με το μυαλό...όχι με το χέρι.
Το πιόνι
Πολλάκις, βλέποντας να παίζουν σκάκι,
ακολουθεί το μάτι μου ένα Πιόνι
οπού σιγά-σιγά τον δρόμο βρίσκει
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Με τέτοια προθυμία πάει στην άκρη
οπού θαρρείς πως βέβαια εδώ θ’ αρχίσουν
οι απολαύσεις του κ’ οι αμοιβές του.
Πολλές στον δρόμο κακουχίες βρίσκει.
Λόγχες λοξά το ρίχνουν πεζοδρόμοι•
τα κάστρα το χτυπούν με τες πλατειές των
γραμμές• μέσα στα δυο τετράγωνά των
γρήγοροι καβαλλάρηδες γυρεύουν
με δόλο να το κάμουν να σκαλώσει•
κ’ εδώ κ’ εκεί με γωνιακή φοβέρα
μπαίνει στον δρόμο του κανένα πιόνι
απ’ το στρατόπεδο του εχθρού σταλμένο.
Aλλά γλιτώνει απ’ τους κινδύνους όλους
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Τι θριαμβευτικά που εδώ προφθαίνει,
στην φοβερή γραμμή την τελευταία•
τι πρόθυμα στον θάνατό του αγγίζει!
Γιατί εδώ το Πιόνι θα πεθάνει
κ’ ήσαν οι κόποι του προς τούτο μόνο.
Για την βασίλισσα, που θα μας σώσει,
για να την αναστήσει από τον τάφο
ήλθε να πέσει στου σκακιού τον άδη.
Το σκάκι
Ασθενικός βασιλιάς, λοξός αξιωματικός, φρενιασμένη
βασίλισσα, πύργος ευθύς, πολυμήχανος στρατιώτης
απάνω στην ασπρόμαυρη πορεία
ψάχνει ο ένας τον άλλο και συγκρούονται σ’ επίμονη μάχη.
Δεν ξέρουν πως το σίγουρο χέρι
του παίχτη τους ρυθμίζει τη μοίρα,
δεν ξέρουν πως μια τρομαχτική νομοτέλεια
ελέγχει τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους.
Αλλά κι ο ίδιος ο παίχτης είναι αιχμάλωτος
(η έκφραση είναι του Ομάρ) μιας άλλης σκακιέρας
με μαύρες νύχτες και άσπρες μέρες.
Ο Θεός κινάει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια.
Μα άραγε ποιος Θεός, πίσω από το Θεό, κινάει το νήμα
της σκόνης και του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;
Υπάρχουν δυο κατηγορίες θυσιών : οι σωστές και οι δικές μου.
Δεν πιστεύω στην ψυχολογία. Πιστεύω στις καλές κινήσεις.
Μερικοί θεωρούν πως όταν παίζω είμαι υπερβολικά επιφυλακτικός, αλλά μου φαίνεται ότι το ζήτημα είναι μάλλον άλλο. Προσπαθώ να αποφεύγω την τύχη.Αυτοί που βασίζονται στην τύχη θα έπρεπε να παίζουν χαρτιά ή ρουλέτα. Το σκάκι είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
