Τον αντιμετώπισα για πρώτη και τελευταία φορά στο πρωτάθλημα Α Εθνικής κατηγορίας του 2008. Νηφάλια παρουσία και εξαιρετικά μετρημένος στις κινήσεις και τις εκδηλώσεις του – με ένα λόγο ο Βασίλης υπήρξε μια γαλήνια και εξόχως ευγενική παρουσία.
Πολύ αξιοπρεπής και πάντα ευδιάθετος, αποτελούσε υπόδειγμα ευχάριστης και διακριτικής παρέας. Σε εντυπωσιακά σύντομο χρονικό διάστημα ανέβηκε ψηλά στο σκακιστικό στερέωμα, αξιοποιώντας τα σκακιστικά του χαρίσματα. Καταλάβαινε πολύ καλά τις θέσεις που επέλεγε και αγωνιζόταν με πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση.
Όταν έμαθα το τραγικό συμβάν αισθάνθηκα μεγάλη συντριβή για το συναθλητή μου. Η απουσία του θα είναι παραπάνω από αισθητή στους σκακιστικούς κύκλους. Συλλυπητήρια στην οικογένειά του που έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανη για την αξιοπρεπή μάχη που έδωσε μέχρι την τελευταία στιγμή ο Βασίλης.
Είμαι σίγουρος ότι από εκεί ψηλά που μας βλέπει, θα μας κλείνει το μάτι με εκείνο το γνωστό αδιόρατο χαμόγελο…
Καλό σου ταξίδι φίλε
Στη φωτογραφία, ο Βασίλης αντιμετωπίζει με τα λευκά τον κορυφαίο Έλληνα σκακιστή Τάσο Παυλίδη για τον 7ο γύρο του Πρωταθλήματος νέων ανδρών του 2010.
Με συνολικό σκορ 6 στα 9, ο Βασίλης ισοβάθμησε στην 3 θέση, πετυχαίνοντας ίσως τη σπουδαιότερη επιτυχία της σκακιστικής του σταδιοδρομίας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΙΑΛΑΣ
