Το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου είχαμε την χαρά να φιλοξενήσουμε στην αίθουσα της ακαδημίας μας τον διεθνή μαιτρ Ηλία Κουρκουνάκη.
Οι νεαροί σκακιστές του Ν.Ο. Καλαμάτας έμαθαν πολλά όμορφα πράγματα για το σκάκι από ένα καταξιωμένο Έλληνα προπονητή και είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με ένα εξαιρετικό άνθρωπο!
Την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου και ώρα 5.00 μ.μ. σας περιμένουμε στο συνεδριακό κέντρο του Pharae Palace Hotel όπου θα πραγματοποιηθεί η σκακιστική εκδήλωση “ 22 χρόνια από την επίσκεψη του Μπόρις Σπάσκυ στην Καλαμάτα!
Θα παρουσιαστεί ένα αφιέρωμα στο ματς του Μπορίς Σπάσκυ με τον Μπόμπι Φίσερ για την διεκδίκηση του Παγκοσμίου Τίτλου το 1972, από τον σκακιστή του Συλλόγου μας και δάσκαλο κ. Μανώλη Μουτζούρη.
Θα ακολουθήσει διάλεξη με θέμα «Το Σκάκι Ως Εκπαίδευση και Φιλοσοφία Ζωής» από τον Ηλία Κουρκουνάκη , Διεθνή Μαίτρ, προπονητή, συγγραφέα σκακιστικών βιβλίων και ψυχολόγο.
Στο τέλος της εκδήλωσης θα πραγματοποιηθεί η κοπή της πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας του σκακιστικού τμήματος του Ν.Ο. Καλαμάτας.
Η παρουσία σας αποτελεί μεγάλη τιμή για το Σκακιστικό Τμήμα του Ναυτικού Ομίλου Καλαμάτας.
Μια ενδιαφέρουσα διάλεξη θα δώσει ο διεθνής μαίτρ και ψυχολόγος Ηλίας Κουρκουνάκης στην Καλαμάτα στις 9 Απριλίου.
Το θέμα θα είναι η σκακιστική σκέψη και η ανάπτυξη το χαρακτήρα και καλεσμένοι είναι οι γονείς και οι αθλητές της σκακιστικής ακαδημίας του Ν.Ο Καλαμάτας καθώς και όλοι οι φίλοι του σκακιού.
Η εκδήλωση θα φιλοξενηθεί απο τα Εκπαιδευτήρια Μπουγά.
Το σκάκι παίζεται με το μυαλό...όχι με το χέρι.
Το πιόνι
Πολλάκις, βλέποντας να παίζουν σκάκι,
ακολουθεί το μάτι μου ένα Πιόνι
οπού σιγά-σιγά τον δρόμο βρίσκει
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Με τέτοια προθυμία πάει στην άκρη
οπού θαρρείς πως βέβαια εδώ θ’ αρχίσουν
οι απολαύσεις του κ’ οι αμοιβές του.
Πολλές στον δρόμο κακουχίες βρίσκει.
Λόγχες λοξά το ρίχνουν πεζοδρόμοι•
τα κάστρα το χτυπούν με τες πλατειές των
γραμμές• μέσα στα δυο τετράγωνά των
γρήγοροι καβαλλάρηδες γυρεύουν
με δόλο να το κάμουν να σκαλώσει•
κ’ εδώ κ’ εκεί με γωνιακή φοβέρα
μπαίνει στον δρόμο του κανένα πιόνι
απ’ το στρατόπεδο του εχθρού σταλμένο.
Aλλά γλιτώνει απ’ τους κινδύνους όλους
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Τι θριαμβευτικά που εδώ προφθαίνει,
στην φοβερή γραμμή την τελευταία•
τι πρόθυμα στον θάνατό του αγγίζει!
Γιατί εδώ το Πιόνι θα πεθάνει
κ’ ήσαν οι κόποι του προς τούτο μόνο.
Για την βασίλισσα, που θα μας σώσει,
για να την αναστήσει από τον τάφο
ήλθε να πέσει στου σκακιού τον άδη.
Το σκάκι
Ασθενικός βασιλιάς, λοξός αξιωματικός, φρενιασμένη
βασίλισσα, πύργος ευθύς, πολυμήχανος στρατιώτης
απάνω στην ασπρόμαυρη πορεία
ψάχνει ο ένας τον άλλο και συγκρούονται σ’ επίμονη μάχη.
Δεν ξέρουν πως το σίγουρο χέρι
του παίχτη τους ρυθμίζει τη μοίρα,
δεν ξέρουν πως μια τρομαχτική νομοτέλεια
ελέγχει τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους.
Αλλά κι ο ίδιος ο παίχτης είναι αιχμάλωτος
(η έκφραση είναι του Ομάρ) μιας άλλης σκακιέρας
με μαύρες νύχτες και άσπρες μέρες.
Ο Θεός κινάει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια.
Μα άραγε ποιος Θεός, πίσω από το Θεό, κινάει το νήμα
της σκόνης και του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;
Υπάρχουν δυο κατηγορίες θυσιών : οι σωστές και οι δικές μου.
Δεν πιστεύω στην ψυχολογία. Πιστεύω στις καλές κινήσεις.
Μερικοί θεωρούν πως όταν παίζω είμαι υπερβολικά επιφυλακτικός, αλλά μου φαίνεται ότι το ζήτημα είναι μάλλον άλλο. Προσπαθώ να αποφεύγω την τύχη.Αυτοί που βασίζονται στην τύχη θα έπρεπε να παίζουν χαρτιά ή ρουλέτα. Το σκάκι είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
