Την Κυριακή 17 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο εντευκτήριο του Ν.Ο.Κ. τουρνουά προπόνησης αρχαρίων με την συμμετοχή 14 μικρών σκακιστών-σκακιστριών.
Συμμετείχαν οι : Λιάκος Χρήστος, Μαλαπάνης Νικήτας , Νίκας Αναστάσης , Θωμαίδης Παναγιώτης, Θωμόπουλος Ανδρέας , Χριστοπούλου Μαριλού, Πάτσιου Μαρία , Μπούχαλης Παναγιώτης, Μπούχαλης Σταύρος , Τσικούρης Κωνσταντίνος , Γιαννακέας Σταύρος, Σπυρόπουλος Γιώργος , Λαμπρινίδης Γιώργος και Κλημεντίδης Ανδρέας.
Tse – 11:54
Το σκάκι παίζεται με το μυαλό...όχι με το χέρι.
Το πιόνι
Πολλάκις, βλέποντας να παίζουν σκάκι,
ακολουθεί το μάτι μου ένα Πιόνι
οπού σιγά-σιγά τον δρόμο βρίσκει
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Με τέτοια προθυμία πάει στην άκρη
οπού θαρρείς πως βέβαια εδώ θ’ αρχίσουν
οι απολαύσεις του κ’ οι αμοιβές του.
Πολλές στον δρόμο κακουχίες βρίσκει.
Λόγχες λοξά το ρίχνουν πεζοδρόμοι•
τα κάστρα το χτυπούν με τες πλατειές των
γραμμές• μέσα στα δυο τετράγωνά των
γρήγοροι καβαλλάρηδες γυρεύουν
με δόλο να το κάμουν να σκαλώσει•
κ’ εδώ κ’ εκεί με γωνιακή φοβέρα
μπαίνει στον δρόμο του κανένα πιόνι
απ’ το στρατόπεδο του εχθρού σταλμένο.
Aλλά γλιτώνει απ’ τους κινδύνους όλους
και στην υστερινή γραμμή προφθαίνει.
Τι θριαμβευτικά που εδώ προφθαίνει,
στην φοβερή γραμμή την τελευταία•
τι πρόθυμα στον θάνατό του αγγίζει!
Γιατί εδώ το Πιόνι θα πεθάνει
κ’ ήσαν οι κόποι του προς τούτο μόνο.
Για την βασίλισσα, που θα μας σώσει,
για να την αναστήσει από τον τάφο
ήλθε να πέσει στου σκακιού τον άδη.
Το σκάκι
Ασθενικός βασιλιάς, λοξός αξιωματικός, φρενιασμένη
βασίλισσα, πύργος ευθύς, πολυμήχανος στρατιώτης
απάνω στην ασπρόμαυρη πορεία
ψάχνει ο ένας τον άλλο και συγκρούονται σ’ επίμονη μάχη.
Δεν ξέρουν πως το σίγουρο χέρι
του παίχτη τους ρυθμίζει τη μοίρα,
δεν ξέρουν πως μια τρομαχτική νομοτέλεια
ελέγχει τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους.
Αλλά κι ο ίδιος ο παίχτης είναι αιχμάλωτος
(η έκφραση είναι του Ομάρ) μιας άλλης σκακιέρας
με μαύρες νύχτες και άσπρες μέρες.
Ο Θεός κινάει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια.
Μα άραγε ποιος Θεός, πίσω από το Θεό, κινάει το νήμα
της σκόνης και του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;
Υπάρχουν δυο κατηγορίες θυσιών : οι σωστές και οι δικές μου.
Δεν πιστεύω στην ψυχολογία. Πιστεύω στις καλές κινήσεις.
Μερικοί θεωρούν πως όταν παίζω είμαι υπερβολικά επιφυλακτικός, αλλά μου φαίνεται ότι το ζήτημα είναι μάλλον άλλο. Προσπαθώ να αποφεύγω την τύχη.Αυτοί που βασίζονται στην τύχη θα έπρεπε να παίζουν χαρτιά ή ρουλέτα. Το σκάκι είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
